Creëren in overeenstemming met het vrouwelijke voelt in de eerste instantie onwennig. Ogenschijnlijk ga je tegen de stroom in. Niets is echter minder waar.

Het vrouwelijke principe van creatie is een uiting van de vrouwelijke natuur. Ze is stromend, ontvankelijk, intuïtief en cyclisch. Ze is speels. Vurig. Maar ook diepzinnig en traag.

Je vindt haar sporen in creaties die zich op een natuurlijke manier ontvouwen. Wanneer alles mee mag doen: je emoties, je lichaam, gevoel, energie, je denken en intuïtie.

Als ik in overeenstemming met het vrouwelijke creer, dan creëer ik met de stroom mee. Net zoals een rivier die opborrelt bij haar bron, borrelt een verlangen, een idee of een beweging in mij op. Als ik er over na ga denken, stroomt het water met een kleine straal. Blijf ik te lang in mijn hoofd, dan droogt het op.

Als ik er aan toegeef, dan stort ik me als een waterval met volle kracht naar beneden. Ik werk dan bijna onophoudelijk door. Onbereikbaar voor mijn omgeving.

Op enig moment wordt het water een serieuze rivier. Ik voel, ik heb iets te brengen. Dan keert innerlijk de rust terug. De rivier stroomt verder door. Soms ondiep en helder. Dan diep en donker. Soms rustig kabbelend. Dan weer woest stromend.

Ik laat me meevoeren en voel wat ik voel. Meanderend door het innerlijke landschap. Wat ik voel en ervaar, zet ik weer in om verder te creëren.

Op enig moment is de taak volbracht. Dan loopt het werk uit door heel mijn systeem. Net als een delta vlak voordat de rivier een zee in stroomt is de bodem rijk, gevoed en vruchtbaar.