Als ik schilder dan werk ik op meerdere lagen tegelijk. De meest voor de hand liggende is de materiële laag. Het zichtbare. De andere lagen zijn niet zichtbaar en juist die lagen maken het werk betekenisvol, bezield én kunst.

Zoals je het misschien weet, ik ben niet opgeleid als kunstenaar. Ik beheers niet bewust de technieken die ik toepas. Ik denk niet na over composities of concepten. Eigenlijk komt het erop neer dat ik geen idee heb wat ik doe.

Wat ik wel weet is hoe ik werk, hoe ik de bron van creativiteit in mijzelf aanboor, hoe ik me afstem op de ritmes van de bron en hoe ik de connectie tussen de bron en mijn handen realiseer, zodat de handen weten wat ze doen.

Wat ik ook weet is wanneer ik het werk moet laten rijpen en wanneer het werk is afgerond.

Het werk staat altijd in verbinding met een innerlijk thema. Iets waar ik mee rondloop. Dat kan een persoonlijk thema zijn. Maar ook maatschappelijk gerelateerd. Dit is laag één.

Dan is er ook een energetische laag. Ik kan wel willen dat iets verandert, maar mijn lichaam heeft een eigen wijsheid en het ding heeft ook een eigen wil. Waar stroomt het en wat is bevroren geraakt? Hier heb ik rekening mee te houden en dat is laag twee.

Ten slotte is er een spirituele laag. De meest ongrijpbare en onverklaarbare laag. Waar ik niet altijd gemakkelijk in raak. Maar als het lukt, dan krijgt het werk zelf een ziel. En als dat gebeurd is, als de ziel volledig in de materie van het werk is geland, dan wordt het werk Kunst.

Ik neem je in de komende berichten mee in het creatieproces van het schilderij dat ik onlangs heb afgerond (foto) op al deze lagen en ik nodig je daarbij uit om te reflecteren op welke verbanden je ziet in je eigen werk?

Welke van deze lagen werk jij ook mee? En welke niet? Wat is de impact daarvan op de connectie die je hebt met je werk. En hoe is dit zichtbaar in het resultaat?