Op 1 april 1992 werd ik niets vermoedend wakker om naar school te gaan. Tot mijn verbazing waren mijn ouders nog thuis. Ze keken ons ernstig aan en vertelden ons dat we die dag niet naar school gingen, maar dat we weg moesten gaan.

Binnen no time waren we ingepakt en zaten we volgepropt in de auto. Onderweg naar veiligheid.

Als je ooit een boom hebt verplant dan weet je dat je de boom moet voorbereiden op de verhuizing. Dan weet je dat je op het juiste moment moet wachten en dat je zorgvuldig om moet gaan met de wortels, wil je dat de boom in een andere omgeving aanslaat.

Die ochtend zijn wij letterlijk losgerukt uit de aarde met wortels en al. Een deel van die wortels is daarbij los gescheurd en in die aarde achtergebleven.

De boom is vervolgens met beschadigde wortels en al in een pot geplant. Zodat het makkelijk van plaats naar plaats kon gaan.

Niets vermoedend ging ik vorig jaar met een handje aarde van mijn geboortegrond schilderen. Op de voet gevolgd met een camera.

Inmiddels leeft de boom niet meer in een pot.

Ze staat in de volle grond. Haar wortels geheeld.

Op een plek waar ze in haar natuurlijke vorm uit kan groeien tot een vol-wassen boom.

✨✨✨✨✨✨✨

Kort documentaire “Aardewerkers” laat de emotionele reis zien waar ik doorheen ben gegaan, toen ik met de aarde van mijn geboortegrond ben gaan schilderen. De film is gemaakt door mijn dochter Evi-Lu voor haar aanmelding aan de Filmacademie. Dymph van der Gun (systemische coach) heeft me geholpen om het verhaal te vertellen. Haar rake vragen brachten me tot de kern van waar dit proces over gaat.

De film duurt ca 13.30 min.