Creeren vanuit wilskracht brengt je als een vrouw ver, soms heel ver…

van je zelf af!

Vrouwelijke lichamen zijn bedoeld om te creeren op een vrouwelijke manier. En dit is niet hetzelfde als creëren ‘vanuit een flow’.

Als ik in een flow raak, dan werk ik heel veel. Dan heb ik mijzelf bijna niet in de hand. Ik ben dan in een doe-modus, gefocust en voor mijn omgeving haast onbereikbaar.

In de vrouwelijke creativiteit gaat het niet om de flow, maar om de vraag vanwaaruit ontstaat die flow?

Wanneer ik op mijn wilskracht in de flow raak, dan moet iets af of het moet de perfectie benaderen. Dan ga ik door en door en door. Totdat de tijd op is of totdat ik wakker word uit de perfectiedroom. Met het pushen heb ik dan veel gepresteerd. Maar mijn lichaam voelt zich opgejaagd, de spieren zijn verhard en mijn systeem is op hol geslagen. Ik pieker, voel me onrustig, ben prikkelbaar en slaap dan erg slecht.

Als ik me overgeef aan de golven van creatie, dan weet ik niet wat ik maak, maar dàt ik maak. Buiten de ruimte en de tijd, versmelt ik met mijn creatie. Mijn lichaam is in the lead. Zo’n creatie-vloed kan dagen en soms wel weken duren. Fysiek is het erg vermoeiend, maar de expressie ontspant mijn systeem. Mijn gedachten zijn open en nieuwsgierig. Ik slaap goed en voel me licht, vol-daan, rijk en gegrond.

Met creëren vanuit overgave, ben ik gigantisch productief. Zo heb ik in de afgelopen weken een expositie voorbereid, (incl ontwerpen van promo materialen), mijn website gemaakt en gelanceerd, verschillende schilderijen afgemaakt of nieuwe opgestart, een eerder opgenomen documentaire gemonteerd, enz.

Maar belangrijker nog, in deze flow zet ik het werk in de wereld dat weerspiegelt wie ik ben.